De Grote Oversteek (3)

Ik heb toch weeral goed moeten lachen, met de 'fratsen' van de deelnemers aan de Grote Oversteek!
William die nu plots én alleen gaat winkelen in de Delhaize én kookt (want zijn huisgenoot bakt er zowaar nog minder van dan hijzelf) én dan nog in de bakkerij dokter Sven gaat aflossen. Ik moet, als ik nog es in Lafelt komt, toch eens aan hem of Elza vragen of hij dat toch niet vaker doet, sindsdien. (ik twijfel sterk, want een vos verliest zijn streken niet, hé, maar een mens mag altijd hopen)

Ook zeer spannend: mijn mama die de deur bij haar gastvrouw thuis opent voor de koffiekletsdames en dan oog in oog komt te staan met nóg een hond. En daar stond ze dan hé, niet weten wat te doen, met twee reutjes blaffend en grommend tegenover mekaar. Hihi. Rasco is nochtans een zeer lieve hond, van de eerste keer dat ik daar kwam, klikte het tussen hem en mij. Maar ja, een indringer op zijn territorium, dat is blijkbaar andere koek. Gelukkig houdt mijn moeder het thuis op het houden van één kat, dat vindt ze al 'ferm' genoeg.

Arme Marc, eens die hulplijn bij de mannen opgestart zal zijn, gaat hij nogal een berg strijk tegemoet gaan. Ik hoop maar dat hij zich niet gaat laten doen door Gérard en co, want die laatste kan me soms toch een potje doordrammen! Niettemin, de mannen hebben volgens mij weinig 'gehuishoud' maar veel 'gepintelierd'. Jaja, en dat mijn pa bij het ruilen van taken wel schepen wilde zijn, dat had ik al langer gedacht. Ik ben benieuwd welke one-liners hij de volgende afleveringen nog uit zijn mouw gaat schudden.

Het schijnt dat mijn moeder overigens zeer goed uit de voeten kan met bosmaaiers en aanverwant materiaal. Ik ben dus zeer benieuwd naar de volgende aflevering. Wat ik me ook afvraag is of Denise, Nele, Margriet van de bakker en bio-dochter Lili nu eindelijk die schapen gemolken hebben gekregen. En of Casje en Brecht, zo op de arm door mekaar geschud, daar geen hersenschudding aan overgehouden hebben. De dames gaan ook nog voetballen, dat wordt wat! En zal Lisianne het volhouden, wat betreft heropvoeden van de zoon van haar gastvrouw? Verbannen die pc!

Ja, en mijn neefje wordt zeer goed opgevoed. Ik wist dat wel al, maar nu is het op tv bevestigd. Ik weet niet of het u is opgevallen, maar ik verwijs naar dat fragmentje waar hij in de keuken bij nieuwe 'mama' Lambert staat en Lambert hem vraagt of ie choco tussen zijn boterhammetjes mee naar school mag. "Neen, choco alleen op vrijdag!" Bam! Van een statement gesproken! En reken maar dat Wouter een slimme 8-jarige jongen is die weet hoe hij zijn zin krijgt. Maar uiteindelijk is hij eerlijk (of beseft hij met zijn 8 jaar ten volle dat hij gefilmd wordt en dus niet mag liegen, want anders ziet zijn mama dat toch op de tv????) en zegt hij dat hij enkel op vrijdag een boterham met choco mee naar school krijgt. Niettemin vind ik dat flink. Moet ik hem toch eens zeggen, zie je hem weer stralen van trots, hihi!

Heel even was ik dinsdagochtend nerveus: de Humo kwam er aan en daarin zou vast een Dwarskijker staan over De Grote Oversteek. En inderdaad, gister stond een recensie over het programma in den Humo. Gelukkig was de kritiek braafjes... Dwarskijker vraagt zich terecht af of het in die Zuid-Limburgse dorpen wel zo idyllisch en afgelegen is als uit de mooie, geromantiseerde beelden blijkt... Het is helemaal niet afgelegen daar, op 6 km ligt Maastricht en dat merk je aan alles: Nederlandse buren, gele nummerplaten, hoge huisprijzen, grote vliegtuigen boven de dorpen (richting Bierset of Maastricht, u kiest maar), toenemend (sluip-)verkeer. En buren die je niet meer kent of nauwelijks ziet waardoor je geen contact kunt maken...

Als er al iets is dat dit programma veranderd heeft in de twee dorpjes is het niet het rolpatroon van man en vrouw maar wel een toenadering tussen de bewoners. De autochtoon en allochtoon (om het met twee verschrikkelijke woorden te zeggen) hebben mekaar beter leren kennen en gaan nu op zondag samen wandelen en fietsen in de streek. De Nederlandse inwijkeling, die Rosmeer of Lafelt enkel uitgekozen heeft om rustig (en goedkoper?) te wonen, maar verder blijft werken en winkelen in Maastricht of elders in Nederlands Limburg, heeft nu kennis gemaakt met het dorpsleven, met de oorspronkelijke dorpsbewoners en met die Bourgondische levensstijl. En ik heb de indruk dat dat een positieve wending is waar beide partijen alleen maar blij om zijn. En de 'autochtoon' heeft nu iets minder vooroordelen over die 'Ollanders' die hier "de woonprijzen de hoogte in jagen en de dorpen enkel gebruiken als residentie maar verder lekker asociaal blijven doen en hun sociale leven concentreren over de grens".

Wat dat betreft is er meer begrip en toenadering gekomen. Of de taakverdeling tussen man en vrouw daar wel bij vaart, is iets helemaal anders.