Soms is het toch wel verdomme moeilijk om iets interessants neer te poten op m'n eigenste blog. Waarmee ik niet wil zeggen dat mijn voorgaande posts zo interessant waren. Maar nu heb ik écht geen idee waarover te schrijven. En een blog is toch zo'n beetje een digitaal dagboek, dat vereist een dagelijkse, zo niet een wekelijkse up date. Anders moet je niet met een blog beginnen.
Maar ja, zo ken ik mezelf: vol goede moed en met veel enthousiasme stort ik me op iets nieuws, maar na een tijd verwatert dat enthousiasme... En dus ook de goede moed. Met alle gevolgen van dien. Opgeven, of liever: ophouden, is dan het logische gevolg. Daar moet ik toch eens iets aan doen. Potverdikke toch!
Ha, vanmiddag tijdens het verorberen van mijn dagelijkse portie verse soep, me al lezend voorbereid op de nieuwe film "De Vuurbeker"van Harry Potter. Ja, ik ben een fan. Niet zozeer van de boeken, want ik heb er ooit maar eentje gekocht (en nog maar half gelezen). Maar die films, ooooooh, ik kijk er elk jaar naar uit. En dus popel ik van ongeduld om naar de bioscoop te kunnen gaan. Deze week moet ik mezelf echt inhouden. 't Zal veel te druk zijn, al die kindjes willen natuurlijk Harry éérst zien. (Hoewel de film best eng zou zijn en dus minder geschikt voor jonge kinderen) Komend weekend vertoef ik met lief en vrienden in de Westhoek, dus zal het er ook niet van komen. DUS moet ik verdorie tot ergens halfweg volgende week wachten. Aaaaaaaaarrrrrghhh.
Ach, de film zal zo'n succes zijn dat ie vast nog tot Kerst draait.
Ik ga toch ook eindelijk eens aan Dan Brown's 'Da Vinci Code' beginnen. Ben niet zo'n trend-lezer. Koop pas een boek als ik van verschillende mensen gehoord heb dat dat boek ook echt goed is. Vind ik het eerste boek van een schrijver leuk, is de kans groot dat ik ook een tweede boek koop. Pas als dat boek óók goed meevalt, laat ik me overhalen tot volgende uitspraak: "'n goed schrijver" of "lekker ontspannend en makkelijk". Tot de laatste categorie beschouw ik Pieter Aspe. Zijn boeken heb ik op een mum van tijd uit. Vind zijn verhalen niet erg moeilijk, ook niet altijd mooi uitgediept. Maar het leest wel snel en ik vergeet de rest. Een beetje zoals fast food soms. Tot de eerste categorie behoren voor mij bv. Maarten 't Hart, Harry Mulisch of Isabel Allende. Deze laatste heb ik ontdekt door MM, een vriendinnetje. Ooit een boek van Allende van haar cadeau gekregen. Zelf had ze er enkele op haar boekenrek staan en ik was toen al door de kaft geïntrigeerd. Ze vertelde over het boek en hoe goed ze het vond, deed me een exemplaar cadeau en de Allende-fascinatie was niet meer te stoppen. Thanks MM, want je tip en cadeau bezorgden me uren leesplezier!! Nu heb ik al een stuk of 7 boeken van Allende gekocht, en ik plan er nog te kopen. Maar aangezien ik voorlopig door mijn voorraad Allende heen ben, ga ik mezelf verplichten van eerst eens iets van andere schrijvers te lezen. Dus Dan Brown zal het worden, op aanraden van andere mensen. So peoples: it better be good!!!
En zo heb ik dan toch een nieuw, niet-leeg berichtje op mijn blogje kunnen placeren. Voorwaar toch geen writer's block!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment