Wednesday, June 14, 2006

too much A

(opgekuiste versie)

Plat, zo plat als moes.
Klop ik haar neus en haar poes.

Als ze die al heeft, een kat.
Maar voor haar lijkt me dat wel wat.

Even gemeen en sluw.
Pas maar op, of ik geef je een duw.

Miss A, zomaar uit het niets
in zijn mailbox en aan de telefoon.

Eerst belde ze naar zijn ouders, zo'n anderhalf jaar geleden. Om es bij te praten en te informeren naar het welbevinden van hun zoon. Zomaar. En of ze terloops niet ook een telefoonnummer kon krijgen. Gelukkig is mijn aanstaande schoonmoeder een vrouw 'bij de pinken' en wist ze dat telefoon-vraagstuk handig te omzeilen.

Toen belde de moeder van A: "Toch ne schone tijd, hé, toen ons kinders samen waren. Moeten we de draad niet weer eens oppakken en een koffieklets houden? Hoe gaat het trouwens met uwe zoon?" Schoonmoeke in spe maar weer haar slimste communicatietechnieken naar boven gehaald om moeder A af te leiden.

En dan hing A plots aan de lijn bij de collega en kameraad van mijn lief. Toeval? NOT! Hoe het met m'n liefje ging, of hij niet eens wou afspreken of zo, misschien e-mailadressen uitwisselen... Zo gezegd zo gedaan: de volgende dagen werd er lustig heen en weer gemaild, vage plannen tot afspreken. Niets aan de hand. Nieuwtjes uitgewisseld, wat over entweer gezever... Maar ik vond het verdacht: A, hoogzwanger van haar 2de kindje, ooit lang geleden bij mijn lief weggegaan voor haar huidige vriend en vader van haar 2 spruiten, die nu de halve wereld afzoekt naar een telefoonnummer van een lief dat ze 8 jaar niet meer gezien heeft, om eens af te spreken???? Komaan zeg, ga vissen!

Dat mens haar hormonen waren op hol geslagen! Bleek ik ook nog gelijk te hebben ook! Had ze spijt dat ze toen was weggegaan en niet geprobeerd had te redden wat er van hun relatie te redden viel. En nu zat ze daar, klein A'ke in de grote stad A, met een verbouwing, een uk aan haar rokken en een ukkie in de buik, een man waar ze niet meer stapel op was... Hoe het toch geweest kon zijn als zij en mijn lief waren samen gebleven? Of ze dan ook kindjes hadden? Misschien dat ze es met hem kon afspreken om er over te praten. HOLA madammeke A! Tijd om gas terug te nemen.

Voor efkes toch, want een paar maanden later kregen we een uitnodiging voor een feestje dat ze gaf. Neen, dank u vriendelijk. Nog een paar maanden later een geboortekaartje. Schoon kaartje teruggestuurd. Geen afzendadres op de briefomslag, alleen onze namen. (Dat is toch een duidelijk teken, niet?) Nog een paar maanden later een kerstkaartje met haar spruiten er op. (Oeps, toch niet zo'n duidelijk teken.) Worden we familiair???

Dan komt ze zelf tot de conclusie dat contact houden misschien niet gewenst is en laat ze weer effe niets van haar horen. Tot afgelopen vrijdag. Mijn lief viert de 8ste zijn 35ste verjaardag. Gezellig gaan eten, cadeautje opengemaakt, genoten van het zonneke. Meer moet dat niet zijn. Maar madame A probeert weer vanalles, stuurt dag er op mailtje met felicitaties. Kon het toch niet laten, hé. En weer laat ze het achterste van haar tong niet zien. Probeert ze elke keer, na een lange tijd radiostilte (die ze overigens zelf steeds afkondigt), toch nog om het contact opnieuw te herstellen. Ik kan alleen maar vermoeden wat ze in dat stom koppeke van haar gestoken heeft...

Romantiseert haar oud-lief en de relatie die ze met hem had. Zet haar huidige relatie danig op het spel en het geluk van haar twee koters ook. Ik durf overigens m'n hoofd er om verwedden dat ze - mocht ze 'the guts' hebben - met haar twee kinderen voor onze deur zou staan op een blauwe maandag. Maar, dan heeft ze buiten de waardin gerekend.
Ik zei het al: haar neus-met-boebel zal zo plat zijn als moes. En die andere boebels zullen nog platter zijn dan ze al waren. Dan sta ik niet meer in voor mezelf. Een mens zo het leven zuur maken...

Allez, als ik het allemaal rationeel bekijk, is er totaal geen reden om zo uit m'n krammen te schieten. Maar van mijn lief blijven ze af! Basta. En ik zeg dat niet zomaar. Als puntje bij paaltje komt, laat ik m'n spieren (voor zover die nog aanwezig zijn) ook rollen. No hard feelings, missy. Kom maar op! Van't stadt of nie van't stadt!

A uit A... Die stad en die letter zullen nooit meer zijn wat ze geweest zijn. To much A is not good for me!!!

1 comment:

Lowrider said...

Go for it G uit L (of H tegenwoordig) :-)