Zondag Feestdag

Ja, zondag is een feestdag. Afgelopen zondag was het een dubbele feestdag. Lees verslag deel één van die dubbele feestdag op de website van Sunny Moon. (overigens héél gezellig, met stemmige muziek, vrolijke kindertjes en héél veel eten!)
Voor deel twee moesten we via de studentenstad langs mijn toekomstige schoonbroer naar hartje Antwerpse Kempen. In de Aardse parochiezaal hield mijn toekomstige schoonmoeder een verjaardagsfeest om U tegen te zeggen. Alleen had ik soms het gevoel dat er ook heel wat gasten waren die héél nieuwsgierig waren naar ondergetekende. Want, ook al deel ik al bijna twee en een half jaar lief en leed met mijn lief, toch heb ik een deel van zijn familie nog nooit gezien. Wegens allerlei omstandigheden, die nu niet ter zake doen. Maar dat superverjaardagfeest voor Jacky haar 60ste verjaardag, werd dus voor mij ook een vuurdoop. Ai, ik beklaag het me nu nog.

Allereerst sprak ik twee ex-Sabena piloten op rust aan als de broers van mijn schoonvader in spé. Oei, oei! Daarbij werd ik op de vingers getikt door die bewuste schoonvader-to-be. Foutje! Anyway, gelukkig lieten de echte broers niet lang op zich wachten. Dan werd ik de zaal rondgetroond naar de goede vrienden van de jarige. Die ik overigens ook verwisselde met familie... Foutje twee! Eindelijk, het volgende groepje bleek wél weer familie te zijn, de zonen van die twee broers met hun vriendinnen. En toen daar nog een koppel bij kwam staan, zei ik heel spontaan: "O, en u bent zeker de derde neef!?" NOT! Dat waren ook goede vrienden van de jarige... Die derde neef heb ik dan toch even later ontmoet, maar foutje drie was een feit!

Alsof ik me nog niet genoeg schaamde, kwam er tijdens de obligate speech nog een aandachtspijl op me af. Want de jarige vond het nodig om mij te vernoemen in haar toespraakje. Heel de zaal bekeek me alsof ik een zeldzame Zwarte Madonna was in een glazen stolpje. Vreselijk! Wat erg dat ik niet onder de tafel kon zakken. Of me met een vingerknip kon wegtoveren, zoals Ti Ta Tovenaar en zijn Tika dat kunnen. Volgens mijn lief was ik die namiddag al over heel wat tongen gegaan en waren de kritieken niets dan lovend. Dat kan wel zijn, maar ik sta op die manier niet graag in de belangstelling!!!

Dat mijn toekomstige schoonouders het lief van hun zoon een ferme aanwinst vinden en dat ze heel erg blij voor hem zijn, verheugt me. Dat ze me dat op tijd en stond eens zeggen, vind ik ook wel aardig. Maar voor een volle zaal, met méér dan een glaasje op, luidkeels gaan verkondigen hoe graag ze me zien, is van het goede te veel. No more! Alsjeblieft!

Enfin, tot zover Zondag Feestdag. Zo'n massaal familiefeest doet zich gelukkig niet elke maand voor en ooit, ooit (ik koester die hoop!), zal de liefde wel minder uitgesproken zijn voor hun schoondochter. Ooit!